Update!

21 juli 2015 - Uxbridge, Canada

Hoi, hoe was het afgelopen maand? Ik weet dat ik een beetje traag ben met het schrijven van verhaaltjes. Ik miste de inspiratie, maar ik ga het toch proberen! Daarom een kleine compilatie van maand twee:

  • Eerst maar eens wat droge cijfertjes: ik heb 52 dagen op de fiets gezeten en daarin 4700 km afgelegd in 241 uur.
  • De Gaspésie was heel leuk met mooi weer en wind mee met veel steile beklimmingen (denk Ardennen in het kwadraat), kliffen en rotsen. Helaas was het vaak koud en nat waardoor ik niet veel meer zag dan laaghangende regenwolken en hield de wind nooit op. Ik ben daarom snel westwaarts gegaan, weg van de oceaan. Sinds juli heb ik vrijwel uitsluitend mooi weer gehad, wat weer een positieve invloed op mijn humeur heeft!
  • Québec is fantastisch voor fietsers. Je hebt overal brede shoulders (vluchtstrook aan de rand van de weg), bewegwijzerde fietsroutes en fietspaden in de steden. Enig nadeel: in de steden moet je wel precies weten welk fietspad je moet volgen, het is namelijk niet altijd duidelijk waar het toe leidt en soms houdt het ineens op en stuit je op een vierbaans autoweg.
  • Voor de ultieme Europabeleving buiten Europa, volg de Saint-Laurentrivier. Overal kleine dorpjes met grote kerken en glooiende akkerlandschappen die erg lijken op Frankrijk of Duistland. En de stad Québec heeft een oude binnenstad die niet onderdoet voor de sfeervolle stadjes in Frankrijk.
  • De heuvels van het Canadian Shield (het oudste gebergte op aarde) is heel mooi. Overal heb je meertjes en rivieren. Veel mensen uit het zuiden van Ontario hebben een zomerhuis in de heuvels om zich daar in het weekend te vermaken.
  • Mensen in Québec spreken best aardig Engels. Hun Frans is vaak moeilijk te verstaan, maar als je een halve poging doet wisselen ze naar Engels.
  • Iedereen is extreem aardig! Ik heb bij iemand thuis piano gespeeld, bij iemand anders in Québec (de stad) overnacht en contactinformatie van diverse mensen gekregen. Mijn fiets is heel interessant.
  • Mensen zijn nogal onder de indruk als ik vertel dat ik in Halifax ben gestart. Daarom houdt ik het er meestal op dat ik naar Toronto fiets en dan naar Calgary fiets.
  • Inmiddels ben ik overgestapt van wildkamperen in het wild naar wildkamperen in parkjes in dorpen. Iedereen vindt het prima en het is een stuk comfortabeler. Gisteren betekende het wel dat de locals een honkbalwedstrijd speelden op mijn beoogde kampeerplaats, maar dat maakt het alleen maar leuker.
  • Het gesprek van de dag in Ontario gaat over twee dingen: de luchtvochtigheid (het is hier vaak drukkend warm) en de insecten. De warmte trotseer ik door 's middags niets te doen en het fietsen te beperken tot de ochtend en vroege avond. Voor de muggen en andere steekbeesten heb ik best effectieve spray. Het was wel vrij vervelend toen twintig idolate horzels om me heen zoemden, maar gelukkig bleef het bij vliegen. Ze durven me niet te bijten.
  • Ik heb nul elanden en nul beren gezien. Wel herten, wasberen, eekhoorns, een hele boze bever (blijkbaar had ik iets verkeerd gedaan toen ik kwam langsfietsen), een wolf, een stekelvarken, vossen en ik denk een lynx.

Hopelijk heb ik het gebrek aan updates weer een beetje goedgemaakt. Ik ga nu naar Lake Ontario en fiets langs het meer naar Niagara Falls en dan weer terug naar Toronto. Op 29 juli vlieg ik naar Calgary. Anneke landt daar diezelfde avond dus als alles goed gaat, zien we elkaar dan weer! Hopelijk lukt het me om rond die tijd nog een verhaaltje te plaatsen, maar als er niets verschijnt dan weet je waardoor (door wie) het komt!

Foto’s

2 Reacties

  1. Oma:
    22 juli 2015
    Lieve Steven, dank voor je uitgebreid verslag, ik heb er van genoten en zeker ook van de dia shows. Ik kan me heel goed voorstelle dat dit schrijven niet het meest inspirerende aan je reis is, maar aan mij is het geweldig besteedt. Veel liefs en veel genieten,
    oma
  2. Esther:
    31 juli 2015
    Leuk Steven!! Klinkt echt supergoed. Hopelijk heb je het naar je zin, maar dat zal wel:). Veel plezier samen met Anneke!

    Liefs